بررسی عیوب انکساری و ارتباط آن با نور و محیط در کارگران

عیوب انکساری شایع ترین علت مراجعه ی بیماران به کلینیک های چشم پزشکی را تشکیل می دهند. مطالعات زیادی رابطه ی عیوب انکساری را با ویژگی های نور محیط مطرح کردهاند. در خصوص این رابطه در کارگران مطالعات کمی صورت گرفته است.
هدف از این مطالعه بررسی رابطه ی بین نور و سایر ویژگی های محیط کار با عیوب انکساری در کارگران بوده است.
در طی یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی بر روی 294 کارگر مرد و زن شاغل در کارخانجات صنعتی مشهد که به طور خوشه ایانتخاب شده بودند، میزان عیوب انکساری و علایم همراه چشمی مثل قرمزی، سوزش، اشک ریزش و خارش توسط یک فرد متخصص ارزیابی شد. همچنین ویژگی های محیط کاری و نوع نور آن (نور مصنوعی/ نور طبیعی) به همراه وی‍‍ژگی های فردی مثل سن، جنس و سابقه ی کاری تعیین شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری مجذور خی و دقیق فیشر و ANOVA مورد تحلیل قرار گرفت.
کمترین سن آزمودنی ها 23 و بیشترین آن 63 سال بود (میانگین=1/9±40).
از 584 چشم معاینه شده (از 293 نفر یک نفر به دلیل میزان بینایی غیرکافی یعنی کمتر 01/0، از مطالعه حذف شده است) 112 نفر (3/38%) بدون عیب انکساری و 30 نفر (3/10%) حداقل در یک چشم عیب انکساری داشته و 150 نفر (4/51%) هر دو چشمشان عیب انکساری داشتند. میانگین سابقه ی کاری آزمودنی ها 3/9± 16 بود که کمترین سابقه، یک سال و بیشترین آن 37 سال بود. سابقه ی کاری ارتباط معنی داری با عیوب انکساری نشان داد (039/0=P). بیشترین علامت مربوط به قرمزی چشم (28%) و سایر علایم به ترتیب ناخنک (5/17%)، سوزش چشم (4/12%)، اشک ریزش (11%) و 15 درصد مربوط به سایر علایم بود.
سابقه ی کاری، محیط باز و نور مستقیم با عیوب انکساری رابطه ی مستقیم دارد، ولی عامل سن در عیوب انکساری تاثیری را نشان نمی دهد. به نظر می رسد شرایط محیط کار در آزمودنی های این مطالعه به گونه ای است که عیوب انکساری نه تنها شایع تر که زود هنگام تر بوده، معمولا منجر به علامت های جدی تر می شود و کمتر توسط آزمودنی ها مورد توجه قرار می گیرد.