تاثیر سه روش آموزش بر میزان آگاهی دختران دبیرستانی شهر گرگان نسبت به بیماری ایدز

میزان شیوع ایدز در کشورهای مختلف از جمله ایران رو به پیشرفت است، برای پیشگیری از این بیماری اکثر دانشمندان معتقد به آموزش همگانی اند، به نظر می رسد کیفیت یادگیری به میزان وسیعی به کیفیت آموزش بستگی دارد و یکی از عوامل مهم و موثر در کیفیت آموزش روش تدریس است لذا ما بر آن شدیم که سه سخنرانی، استفاده از دفترچه آموزشی و سخنرانی توام با دفترچه آموزشی را در میزان آگاهی دختران دبیرستانی شهرگرگان نسبت به بیماری ایدز بسنجیم.
این پژوهش به صورت نیمه تجربی چهار گروهی انجام گرفت، جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان دبیرستانی منطقه یک شهرگرگان بودکه به صورت تصادفی تعداد 88 دانش آموز از چهار دبیرستان و در هر دبیرستان یکی از مجموعه کلاسهای سوم پیش دانشگاهی انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه بوده است که طبق برنامه از قبل تعیین شده، در دو مرحله میزان آگاهی مورد سنجش قرار گرفت (مرحله اول قبل از مداخله و مرحله دوم دو هفته بعد از مداخله) در گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت، نتایج داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری تی زوج و تست توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
میزان آگاهی قبل و بعد از آموزش درگروه اول (شاهد) و گروه دوم (دفترچه آموزشی) تفاوت معنی داری نداشته است. در گروه سوم (روش سخنرانی) بین میزان آگاهی دانش آموزان در قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی داری وجودداشت. در گروه چهارم(سخنرانی و دفترچه آموزشی) نیز بین میزان آگاهی قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی داری وجود داشت. باتوجه به آزمون آماری تست توکی بین گروه اول و سوم و همچنین بین گروه اول و چهارم در میزان آگاهی اختلاف معنی داری وجود داشت، اما مابین بقیه گروه ها تفاوت معنادار نبود.
با توجه به نتایج، روش سخنرانی توام با استفاده از دفترچه آموزشی یکی از بهترین روش ها در افزایش آگاهی دانش آموزان نسبت به بیماری ایدز می باشد، هر چند که روش استفاده از سخنرانی به تنهایی نیز باعث افزایش آگاهی می شود.