آثار قلیاییت و ماده آلی بر دنیتریفیکاسیون اتوتروفیک مصرف کننده گوگرد

دنیتریفیکاسیون اتوتروفیک مصرف کننده گوگرد تحت شرایط مختلف فاضلاب مصنوعی از نظر قلیاییت و ماده آلی، در بیورآکتور با بستر ثابت و جریان رو به بالا درمقیاس آزمایشگاهی مورد ارزشیابی قرار گرفت. قطر دانه های گوگرد 6/5-8/2 میلی متر و تخلخل بستر 40% بود. برای کشت و تکثیردنیتریفایرها از لجن تصفیه خانه فاضلاب شهرک قدس استفاده شد. در ابتدا با تغییر غلظت نیترات ورودی، نسبت های استویکیومتری سولفات تولید شده و قلیاییت مصرف شده به ازای نیتروژن نیترات حذف شده به ترتیب برابر با 05/7 و 92/2 میلی گرم بر میلی گرم به دست آمد. تحت شرایط قلیاییت کافی، نیترات با غلظت ورودی650 میلی گرم در لیتر برحسب نیتروژن و بار حجمی 792/0کیلوگرم نیتروژن نیترات درمتر مکعب در روز، به طور کامل حذف شد. با کاهش قلیاییت ورودی به مقادیری کمتر از نیاز استویکیومتری آن در دنیتریفیکاسیون اتوتروفیک، کارآیی حذف نیترات رو به کاهش گذاشت تا در قلیاییت 810 میلی گرم در لیتر برحسب کربنات کلسیم، به 2/60% رسید. دراین وضعیت ماده آلی متانول از غلظت 248 تا 743 میلی گرم در لیتر معادل 20 الی 60 در صد نیاز استویکیومتری آن در فرایند دنیتریفیکاسیون هتروتروفیک، به خوراک ورودی اضافه شد. با افزودن متانول، نسبت های استویکیومتری فوق روند نزولی پیدا کرد و در نهایت به ترتیب به حدود 66/2 و صفر رسید. همزمان با کاهش سولفات تولید شده و قلیاییت مصرف شده، کارآئی حذف نیترات و متانول ورودی تقریبا به 100% رسید و pH و کدورت خروجی افزایش یافت. مجموعه این تغییرات بروقوع همزمان دنیتریفیکاسیون هتروتروفیک و اتوتروفیک مصرف کننده گوگرد صحه گذاشت و نشان داد که افزودن مقادیر کنترل شده ماده آلی به فاضلاب های با قلیاییت کم، می تواند ضمن تامین قلیاییت، عملکرد دنیتریفیکاسیون اتوتروفیک مصرف کننده گوگرد را بهبود بخشد.