رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، برای مواجهه با مشکلات بیماری، نیاز به رفتارهای خود مراقبتی دارند، لذا شناسایی این رفتارها و تشویق بیمار جهت مشارکت و قبول مسئولیت در انجام صحیح آنها منجر به کنترل عوارض بیماری خواهد شد. این مطالعه، با هدف تعیین رفتارهای مراقبت از خود و ارتباط آن با متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، طول مدت بیماری، دفعات بستری شدن، بیماری های مزمن دیگر و درصد کسر تخلیه ای قلب، در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی ایران و تهران صورت گرفت.
این مطالعه از نوع توصیفی _ تحلیلی بوده است که طی آن، تعداد 250 نفر بیمار مبتلا به نارسایی قلبی واجد شرایط وارد آن شده اند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه اروپایی رفتارهای مراقبت از خود در بیماران نارسایی قلبی استفاده شد. نتایج به وسیله آزمون های آمار توصیفی، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون t مستقل و کای دوی کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته ها، فقط 26 درصد از واحدها خود مراقبتی را به خوبی ایفا کرده بودند و رفتار «داروهایم را مطابق دستور پزشک مصرف می کنم» بیشترین رعایت را در این بیماران داشته است. رفتارهای خود مراقبتی با متغیرهای مستقل سن و دفعات بستری قبلی، ارتباط آماری معنی دار و معکوس و با سایر متغیرها، ارتباط آماری مستقیم و معنی داری را نشان دادند.
با توجه به نتایج پژوهش، لازم است آموزش هایی در خصوص انجام خودمراقبتی به بیماران ارائه و بر انجام آن نیز تاکید شود. مطمئنا تدوین چنین برنامه هایی، نیاز به یک تیم درمانی فعال خواهد داشت. از طرفی، ارائه آموزش های فوق به بیماران از سوی پرستاران و ارزیابی رفتار خود مراقبتی بیماران توسط آنها نیز بستگی به آموزش های پرستاران و توصیف وظایف شغلی آنان مطابق استانداردها و روندهای مصوب وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی دارد.