سنتز و بررسی عوامل موثر بر خواص ساختاری لاستیک EPDM

ترپلیمرهایی که لاستیک EPDM نامیده میشوند، با کاتالیست پایه وانادیم VOCl3/Al2Et3Cl3 با تغییر نسبت کاتالیست به کوکاتالیست (Al/V) و غلظت مونومر سوم (دیان)، که در این بررسی (Ethylidene Norborene (ENB است، تهیه شده اند. برای بررسی ساختار پلیمرها از اسپکتروسکوپی مادون قرمز (FTIR)، اندازهگیری ویسکوزیته مونی (125oC و ML1+4)، تعیین جرم مولکولی به روش ویسکومتری و تجزیه وزنسنجی حرارتی استفاده شد. مشاهدات تجربی نشان میدهند که بازده واکنش با افزایش نسبت Al/V و غلظت دیان تا رسیدن به مقداری ثابت افزایش می یابد. بیشترین مقدار بازده 200 گرم پلیمر به ازای گرم وانادیم مصرفی است. ولی در مقابل، ویسکوزیته مونی که عامل مهمی در تعیین خواص لاستیک است، با افزایش این دو پارامتر کاهش می یابد. افزایش مقدار حلال هیدروکربنی نرمال هپتان، به عنوان محیط واکنش، بازده واکنش را افزایش میدهد. مقدار تغییرات ویسکوزیته مونی، با افزایش مقدار حلال و مقدار شدت جریان جرمی مونومرها، به شدت کاهش می یابد. مقدار اتیلن در زنجیره اصلی حدود 40-60 درصد است که با افزایش نسبت Al/V کاهش و با افزایش غلظت دیان، افزایش می یابد. عوامل موثر بر دمای انتقال شیشهای (Tg) پلیمر عبارتاند از مقدار اتیلن متصل شده به زنجیر، جرم مولکولی پلیمر و غلظت Al/V که اثرات متقابل این پارامترها باعث میشوند Tg پلیمرها در حدود K 240-232 تقریبا ثابت بماند. برای تعیین شرایط بهینه ترپلیمریزاسیون، خواص دو نمونه لاستیک تجارتی Vistalon 7500، Herlene563 به عنوان مرجع انتخاب شدند.