بررسی نتایج آزمون مانتو در کودکان دریافت کننده واکسن BCG در دوران نوزادی

واکسن BCG نقش مهمی در پیشگیری از اشکال شدید سل در کودکان دارد. عوارض ناشی از این واکسن درکودکان بدون اختلال ایمنی شایع نیست. یکی از مشکلات واکسن BCG ایجاد واکنش افزایش حساسیت نسبت به توبرکولین و اشکال در تفسیر آزمون مانتو می باشد. اطلاع از تغییرات نتیجه آزمون مانتو در اثر گذشت زمان ازتزریق واکسن، در تفسیر این آزمون و در تشخیص بیماری سل دارای اهمیت ویژه ای است. از آنجا که بررسی جامعی در این مورد در کشور ما صورت نگرفته است، این پژوهش بر روی 247 کودک سه ماهه تا 8 ساله ی بستری در بیمارستان شماره یک دانشگاه علوم پزشکی کرمان که عوامل مخدوش کننده نتیجه آزمون مانتو در آنها حذف شده بود، انجام گردید. از بین کودکان بستری، کودکانی وارد این مطالعه شدند که در محدوده سنی سه ماه تا 8 سال قرار داشته و واکسن BCG را در دوره نوزادی دریافت کرده بودند. نتیجه آزمون مانتو در 78 نفر (6/31%) ازبیماران منفی (اندوراسیون mm4-0)، در 138 نفر (9/55%) مشکوک (mm9-5) و در 31 نفر (6/12%) مثبت (mm10 و بیشتر) بود. در جمعیت مورد بررسی، میزان اندوراسیون حاصل از آزمون مانتو ارتباط معنی داری باافزایش سن نداشت (262/0r=؛ 341/0P=)، اما با تفکیک کودکان به دو گروه سنی زیر یک سال و بالای یک سال ارتباط معنی داری مشاهده شد: در گروه سنی کمتر از 12 ماه، با افزایش سن میزان اندوراسیون به طورمعنی داری کاهش می یافت (2857/0-r=؛ 002/0P=): در حالی که در گروه 12 ماه و بالاتر، با افزایش سن میزان اندوراسیون به طور معنی داری افزایش می یافت (1812/0r=؛ 014/0P=). این مطالعه نشان داد که در چندماه اول زندگی و بعد از 24 ماهگی احتمال یافتن پاسخ های مثبت (mm10 و بالاتر) بیشتر است، و لذا این نتایج رابه راحتی می توان به اثر واکسن در شش ماه اول زندگی یا عوامل محیطی که شامل تماس بیشتر با میکوباکتریوم توبرکولوزیس و میکوباکتریوم های آتیپیک برای گروه سنی بالاتر از 24 ماه هستند، مربوط دانست. هر چند که دراین موارد نیز بررسی از نظر ابتلا به سل لازم است. با این حال، در سنین شش تا 36 ماهگی که بیشترین موارد منفی آزمون در این گروه سنی است، می بایست برخورد محتاطانه تری با موارد اندوراسیون 10mm و بیشتر داشت.