سرواپیدمیولوژی کیست هیداتید انسانی در منطقه شهریار سال 1378

هیداتیدوز یا اکینوکوکوزیس یک آلودگی انگلی ناشی از ابتلاء به مرحله لاروی کرم اکی نوکوکوس گرانولوزوس بوده که شدیدترین آلودگی ناشی از کرم های پهن (سستودها) مشترک در انسان و دام در ایران می باشد. این بررسی به منظور تعیین شیوع این بیماری به روش سرولوژیک در منطقه شهریار در جنوب تهران، از کانون های مهم دامپروری که قبلا در این خصوص مطالعه ای در آن منطقه صورت نگرفته است، انجام پذیرفت. در این مطالعه جمعا 1052 نمونه سرم انسانی بطور تصادفی از دو منطقه از روستاهای اطراف شهریار (343 نمونه) و شهر شهریار(709 نمونه) تهیه و به روش تست ایمونوفلورسانس غیرمستقیم در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد آزمایش قرار گرفت. کلا 62 مورد یا 9/5% موارد از نظر آلودگی به کیست هیداتید مثبت تشخیص داده شدند.در 1/8% نمونه های روستایی و 8/4% از نمونه های شهری منطقه، تست مثبت بود. بیشترین تعداد ابتلاء در گروه سنی بالاتر از 60 سال به میزان 8% بود. میزان ابتلاء افراد مؤنث 36/6% و افراد مذکر 5/4% مشخص گردید.بیشترین میزان آلودگی در کشاورزان و دامداران به میزان 16% و نسبت آلودگی در افراد بی سواد بیشتر از سایرین بود. این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی در منطقه بالاست و توجه بیشتر مسؤولین بهداشتی را طلب می نماید.