ارزیابی رابطه بین پاداش و افزایش تولید با استفاده از معادلات همزمان (مطالعه موردی)

پرداخت پاداش بر مبنای عملکرد و ارزیابی نتایج از جمله موضوعات بحث انگیز در حوزه مدیریت پرسنلی تلقی می گردد. اکنون نیز درباره اثرات پاداش های افزایش تولید نظریه های متفاوتی در ادبیات موضوع به چشم می خورد. هدف این تحقیق ارزیابی نتایج پاداش بر مبنای افزایش تولید در یکی از شرکت های بزرگ تولیدی ایران است. داده ها عبارت بوده اند از: مقدار تولید، مبلغ پاداش، بهره وری نیروی انسانی، بهره وری انرژی، طول عمر تجهیزات، مزد مبنا، آموزش، کیفیت مواد اولیه و تعمیرات و نگهداری.
این داده ها از عملکرد 50 ماه شرکت، جمع آوری شده و با استفاده از معادلات همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. تحلیل معادلات همزمان، حاکی از آن است که رابطه بین متغیرها با نتایج مورد انتظار در بعضی موارد مطابقت ندارد. به عبارت دیگر، پرداخت پاداش بر مبنای تولید لزوما اثربخش نبوده است.