مقایسه سبک های دلبستگی دانش آموزان مبتلا به اختلال رفتاری، نارساخوان و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های دلبستگی دانش آموزان مبتلا به اختلال رفتاری، نارساخوان و عادی صورت گرفت.
پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران بودند. به منظور انجام این پژوهش، ابتدا تعداد 55 دانش آموز نارساخوان و 43 دانش آموز دارای اختلال رفتاری پایه سوم تا پنجم شهر تهران پس از اجرای آزمون های تشخیصی (آزمون اختلال خواندن و آزمون اختلال رفتاری راتر) به شیوه نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس 60 دانش آموز عادی از مقطع ابتدایی به منظور مقایسه با دانش آموزان مبتلا به اختلال رفتاری و نارساخوان به صورت هدفمند انتخاب شدند. پس از نمونه گیری، آزمون دلبستگی رندولف روی دانش آموزان اجرا شد. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بین سبک های دلبستگی دانش آموزان مبتلا به اختلال رفتاری، نارساخوان و عادی تفاوت معنی داری وجود داشت.
دانش آموزان عادی از سبک دلبستگی ایمن برخوردار هستند، اما دانش آموزان نارساخوان دارای سبک دلبستگی ناایمن از نوع اجتنابی و دانش آموزان مبتلا به اختلال رفتاری دارای سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا هستند.