بررسی مقاومت دارویی سویه های E.coli جدا شده از عفونت های ادراری در شهر ایلام به روش دیسک دیفیوژن و پروفایل پلاسمیدی آن ها

بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیک و پروفایل پلاسمیدی صد نمونه ایزوله اشرشیاکلی جدا شده از عفونت های ادراری در شهر ایلام هدف این مطالعه است.
ایزوله ها با روش های مرسوم تشخیص داده شد. تست حساسیت آنتی بیوتیک به وسیله روش دیسک- دیفیوژن (کربی بائر)براساس معیارهای CLSI انجام گرفت. استخراج پلاسمید با استفاده از کیت انجام گرفت.
یافته های پژوهش: همه ایزوله ها به مروپنم حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف به ترتیب ذیل بود: آموکسی سیلین 81 درصد، تتراسایکلین 64 درصد، سیپروفلوکساسین 21 درصد سفپیم و سفتاریدیم 16 درصد، سفتریاکسون، کوتریمکسازول و توبرامایسین 15 درصد، جنتامیسین 12 درصد، نیتروفورانتوئین 5 درصد و آمیکاسین 1 درصد. مطالعات پروفایل پلاسمیدی نشان داد که ایزوله های E.coli حاوی پلاسمیدهایی با اندازه هایی از 5/1 تا21 کیلو دالتون حمل بودند. 88 درصد ایزوله های E.coli دارای یک پلاسمید عمومی با وزن مولکولی 21 کیلو دالتون بودند که عامل مقاومت به آموکسی سیلین و احتمالا تتراسایکلین می باشند.
مروپنم، آمیکاسین، نیتروفورانتوئین، جنتامیسین و سیپروفلوکساسین برای درمان اکثریت عفونت های مجاری ادراری مرتبط با E.coli مناسب هستند. پلاسمید 21 کیلو دالتونی ممکن است در گسترش مقاومت به آموکسی سیلین و تتراسایکلین دراین منطقه نقش داشته باشد.