تاثیر اجرای آموزش مبتنی بر دستاورد بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری

ارتقاء کیفیت آموزش بالینی مستلزم استفاده از روش های کارآمد است آموزش مبتنی بر دستاورد یکی از حرکت های اصلاحی آموزشی است که در سالیان اخیر کشورهای بسیاری تحت نفوذ خود قرار داده است علی رغم پذیرش جهانی آموزش مبتنی بر دستاورد، مستندات تحقیقی در مورد اثر آن بر صلاحیت بالینی (مهارت های شناختی و رفتاری) بسیار اندک است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر دستاورد بالینی دانشجویان پرستاری بود.

در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دوگروهی پیش آزمون - پس از آزمون 26 دانشجوی پرستاری به صورت سرشماری انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و دوگروه تجربی تقسیم شدند. هر گروه شامل 7-6 نفر بودند. پس از اجرای پیش آزمون مهارت های شناختی، دانشجویان گروه های کنترل با روش سنتی و دانشجویان گروه های تجربی با روش آموزش مبتنی بر دستاورد به مدت نه روز تحت آموزش بالینی قرار گرفتند. در نهایت مهارت های شناختی دانشجویان با پس آزمون و مهارت های رفتاری با چک لیست مورد مشاهده قرارگرفت. دو گروه اول به عنوان گروه کنترل، آموزش مرسوم را در بخش همودیالیز بیمارستان امام (ره) دریافت نمودند و آموزش دو گروه بعدی به عنوان گروه تجربی با استفاده از برنامه آموزشی که براساس آموزش مبتنی بر دستاورد طراحی شده بود به همان مدت صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SSPS و آزمون ویلکاکسون ومن ویتنیو آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر دستاورد در ارتقای مهارت های شناختی و رفتاری دانشجویان موثر است میانگین مهارت های شناختی گروه تجربی به طور معنی دار از گروه کنترل بیشتر بود.

روش آموزش مبتنی بر دستاورد بیش از روش سنتی منجر به ارتقای صلاحیت دانشجویان پرستاری شده بنابراین پیشنهاد می شود از این روش در آموزش بالینی بیشتر استفاده گردد.