شبیه سازی، تحلیل حساسیت و عدم قطعیت تغییرات تراز آب دریاچه ارومیه نسبت به مولفه های بیلان آبی آن

دریاچه ارومیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه های ایران، تخلیه گاه و مقصد نهایی مجموعه ای از رودخانه های شمال غرب کشور است. با توجه به تغییرات زیاد بارندگی و همچنین وقوع خشکسالی ها و سالهای پر آبی در حوضه این دریاچه، تراز آن نوسانات و تغییرات زیادی دارد. آگاهی از این نوسانات در بررسی مسائل مرتبط، از جمله ریسک پذیری تاسیسات و سازه های وابسته، تغییرات ذخیره آبی دریاچه، ساخت و سازهای ساحلی و محیط زیست اهمیت دارد و با توجه به تصادفی بودن فرایند حاکم، بررسی عدم قطعیت، بر دقت تحلیلها خواهد افزود.
هدف اصلی این تحقیق، شبیه سازی نوسانات و تراز ماهیانه دریاچه ارومیه است. لذا سعی شده است با استفاده از روش های مختلفی مانند معادله بیلان آبی دریاچه، معادله همبستگی چندگانه و شبکه های عصبی مصنوعی (ANNs)، شبیه سازی نوسانات دریاچه بررسی شود. بدین منظور از داده های ماهیانه مولفه های موثر بر بیلان دریاچه از قبیل دبی ورودی، بارندگی متوسط و تبخیر متوسط از سطح آزاد آب استفاده شده است. به منظور بررسی قابلیت روش های به کار رفته در شبیه سازی نوسانات تراز آب از تحلیل های عدم قطعیت و حساسیت استفاده شد. نتایج مطالعات حاکی از آن است که مدل شبکه عصبی با کاربرد همزمان دبی تجمعی ورودی، بارندگی ماهیانه و تبخیر ماهیانه، بهترین دقت و کمترین حساسیت را در شبیه سازی نوسانات و تراز آب دریاچه دارد و عدم قطعیت نتایج حاصل از آن دارای دامنه بیشتری است.