مطالعه برخی شاخص های خون شناسی ماهیان دیپلویید و تریپلویید قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss

بررسی تاثیر تریپلوییدی بر برخی ویژگی های خون شناسی قزل آلای رنگین کمان* برخی از شاخص های خون شناسی از جمله ابعاد، مساحت و حجم گلبول قرمز، تعداد گلبول های قرمز (Red Bloob Cell; RBC) و سفید (White Blood Cells; WBC)، درصد هماتوکریت (Haematocrit; Hct)، میزان هموگلوبین خون (Hemoglobin; Hb)، متوسط هموگلوبین گلبولی (Mean Erythrocytic Hemoglobin; MEH)، متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی (Mean Erythrocytic Hemoglobin Concentration; MEHC) و فراوانی ناهنجاری های گلبولی به ترتیب در 14 و 15 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان دیپلویید و تریپلویید ده ماهه سنجیده شد.
در ماهیان تریپلویید، تمامی شاخص های ریخت شناسی گلبول قرمز نظیر ابعاد، مساحت و حجم هسته و سلول در مقایسه با گروه دیپلویید به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 > p). تریپلوییدی منجر به کاهش RBC گردید، اما تعداد کمتر گلبول های قرمز با افزایش حجم آنها تا حدودی جبران گردید. بنابراین میزان هماتوکریت در دو گروه ماهیان دیپلویید و تریپلویید یکسان بود (05/0 < p). میزان هموگلوبین خون ماهیان تریپلویید (4/7 گرم در دسی لیتر) در مقایسه با انواع دیپلویید (2/9 گرم در دسی لیتر) به طور معنی داری کمتر بود (05/0 > p). تریپلوییدی منجر به افزایش قابل توجه MEH از 8/82 به 8/116 میکروگرم شد (01/0 > p). با این وجود MEHC در دو گروه ماهیان مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0 < p). کاهش تعداد گلبول های سفید خون و افزایش معنی دار میزان ناهنجاری های گلبول های قرمز نیز از دیگر تاثیرات تریپلوییدی در قزل آلای رنگین کمان بود.
بسیاری از ویژگی های خون شناسی قزل آلای رنگین کمان از درجه پلوییدی تاثیر می پذیرد، بنابراین ممکن است شرایط بهینه پرورشی برای ماهیان دیپلویید و تریپلویید متفاوت باشد.