بیان ژن های NT3، NGF، GNFD، BDNF و NT4/5 در سلول های استرومایی مغز استخوان رت بالغ تحت القای سلژیلین

بیان ژن های NT-3، NGF، GDNF، BDNF و NT-4/5 در سلول های استرومایی مغز استخوان رت بالغ تحت القای سلژیلین در این پژوهش دارویی به نام سلژیلین به دلیل اثرات تروفیک خود مورد توجه قرار گرفت. این دارو در درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور القای فنوتیپ عصبی در سلول های استرومایی مغز استخوان، این سلول ها مدت 24‍ ساعت در معرض سلژیلین با غلظت 8-10 مولار قرار گرفتند سپس به مدت 48 ساعت بعد، سلژیلین از محیط حذف شده و فقط سلول ها در معرض محیط و سرم قرار گرفتند.
مقایسه نتایج حاصل از شمارش سلولی نشان داد در غلظت های 6-10، 7-10 و 8-10 مولار سلژیلین، میانگین درصد سلول های زنده بیشتر است. سلول های عصبی تمایز یافته در محیط کشت تحت القا سلژیلین با غلظت 8-10 مولار قرار گرفتند و در آن سلول های عصبی به شکل چندوجهی، سه گوش و یا دوکی شکل با زواید عصبی مشاهده شدند. سپس با استفاده از رنگ آمیزی کرزیل ویوله این سلول ها شمارش شده و نتایج حاصله به وسیله آزمون آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، در غلظت 8-10 سلژیلین میانگین درصد سلول های عصبی از نظر آماری اختلاف معنی داری با غلظت 9-10 وجود نداشت ولی با غلظت های 13-10 تا 5-10 از لحاظ آماری تفاوت معنی داری را نشان داد. مقایسه الگوی بیان ژن های BDNF، GDNF، NGF، NT3، NT4/5 در سلول های استرومایی مغزاستخوان قبل و بعد از القای با سلژیلین نشان دادکه غلظت 8-10 مولار سلژیلین بیان ژن های مربوطه را درسلول های عصبی افزایش می دهد.
یافته های فوق نشان می دهند سلژیلین قادر است تمایز عصبی را در سلول های استرومایی مغز استخوان تحریک نموده و سلول های دوپامینرژیک با توانایی بیان فاکتورهای نوروتروفیک ایجاد نماید که از این نظر می توان گامی در جهت کاربرد درمانی این سلول ها در بیماری پارکینسون برداشت.