مقایسه اسکن سستامیبی با سونوگرافی در لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیرویید در هیپرپاراتیروییدیسم اولیه

اکسپلور دو طرفه گردن روش استاندارد خوبی برای لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیرویید در هیپرپاراتیروییدیسم اولیه می باشد. ولی تمام جراحان تجربه کافی برای اکسپلور دقیق گردن را ندارند. اما روش های جدید جراحی برای اکسپلور یک طرفه گردن، حداقل تهاجم را دارند. بنابراین لوکالیزاسیون دقیق قبل از عمل می تواند باعث کاهش زمان و تنش جراحی شود.
در مطالعه ای از نوع مطالعات آینده نگر ارزشیابی تست های تشخیصی80 بیمار با هیپرپاراتیروئیدی اولیه اثبات شده به واسطه کلسیم و پاراتورمون بالا مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج سونوگرافی غدد پاراتیرویید با یافته های حین جراحی و نتایج اسکن تکنسیوم مقایسه شدند. همچنین معیارهایی مثل وزن آدنوم، کلسیم قبل از عمل و سطح پاراتورمون بیمارانی که آدنوم آنها با اسکن یا سونوگرافی لوکالیزه شده یا نشده بود، با آزمون Student-t test مقایسه شد.
سونوگرافی، غده پاراتیروئید بزرگ شده را در 61 نفر از 80 بیمار (3/76%) به درستی نشان داد که حساسیت 5/83% و ارزش اخباری مثبت 7/89% داشت. اسکن تکنسیوم نیز در 63 بیمار (8/78%) مثبت بود که حساسیت 85% و ارزش اخباری مثبت 3/91% داشت. هیچ اختلاف معنی داری بین سونوگرافی و اسکن تکنسیوم در لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیروئید در این مطالعه وجود نداشت. ارتباط معنی داری بین سطح پاراتورمون و لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیروئید توسط اسکن تکنسیوم وجود داشت (P=0.01). وقتی هر دو روش اسکن تکنسیوم و سونوگرافی در لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیروئید بررسی شدند، در 73 بیمار (3/91%) به درستی محل آدنوم را نشان دادند که حساسیت 3/97% و ارزش اخباری مثبت 5/93% داشتند.
سونوگرافی، روش حساس و دقیقی جهت لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیروئید در هیپرپاراتیروییدیسم اولیه بوده و در کارایی قابل مقایسه با اسکن تکنسیوم می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از یکی از دو روش عنوان شده جهت لوکالیزاسیون آدنوم پاراتیروئید و در صورت منفی شدن، استفاده از روش دیگر توصیه می شود.