توصیف عوامل گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی

هدف پژوهش حاضر، توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی، بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیرشرکت کننده در ورزش همگانی است.
روش تحقیق از نوع پس رویدادی است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، طی یک فرایند منسجم و منظم علمی داده های به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبه گذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی، کسب سلامت روح و جان، پیشگیری از بیماری های مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است. از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی، بالا بودن هزینه ها و شهریه های سنگین باشگاه ها، داشتن مشغله زیاد زندگی، کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و اماکن عمومی است.
آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریه های باشگاه ها، از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند. کاهش شهریه مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.