توصیف موانع اجرای روشهای فعال تدریس تربیت بدنی از دیدگاه دبیران مرد و زن مدارس راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز

هدف از این تحقیق، شناسایی و توصیف موانع اجرای روشهای فعال تدریس تربیت بدنی و مقایسه دیدگاه دبیران مرد و زن مدارس راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی زن و مرد(213نفر) نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر اهواز بودند که از این میان، تعداد 140نفربراساس جدول نمونه گیری مورگان به صورت خوشه ایو تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(1). ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده و روایی محتوایی آن با استفاده از اظهارنظر 40نفر از متخصصان و خبرگان حوزه تحقیق مورد بررسی واصلاح قرار گرفت و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (89/0=r) برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنبا طی (آزمونهای آنالیز واریانس یک راهه، آزمون مجذورکا، آزمون Test – t و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. برخی از نتایج پ‍‍ژوهش نشان میدهد که بین دیدگاه دبیران تربیت بدنی نواحی چهارگانه شهر اهواز در ارتباط با شناخت موانع اجرای روشهای فعال تدریس در سطح (05/0=α) تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین برگزاری دوره های ضمن خدمت روشهای تدریس فعال برای دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری این روشها رابطه مثبت و معناداری در سطح (05/0=α) مشاهده گردید. به علاوه بین سطح مدرک تحصیلی دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری روشهای فعال تدریس، رابطه مثبت و معناداری مشاهده شده است و نهایتا نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سطوح سابقه تدریس و به کارگیری روشهای فعال تدریس رابطه منفی و معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه دبیران زن و مرد نواحی چهارگانه آموزش و پرورش در به کارگیری روشهای فعال تدریس، تفاوتی مشاهده نمیشود.