ارزیابی ذخیره سازی هیدروژن در نانوساختارهای کربنی

امروزه ذخیره سازی هیدروژن به عنوان یک منبع انرژی پاک و تجدید پذیر اهمیت بالایی دارد. جذب بر روی جاذبهای سطحی از روش های موثر در این ذخیره سازی است. در این مقاله استفاده از انواع مواد کربنی نانوساختار به این منظور بررسی شده است. عموما نانو لوله های کربنی به دلیل سطح ویژه نسبتا کم، امکان جذب بالای هیدروژن را ندارند ولی با انجام اصلاحاتی، می توان میزان جذب را در آنها بهبود داد. از جمله این اصلاحات، آغشته سازی با فلزاتی چون Li، اصلاح شیمیایی با KOH و یا حرارت دادن در دماهای C 500-400 است. نانوشیپوره ها سطح ویژه بالاتری نسبت به نانولوله ها دارند و بعد از اصلاحات حرارتی یا شیمیایی که منجر به باز شدنشان می شود میتوانند به سطح ویژه ای در حدود m2/g 1900 برسند و در این شرایط، تا 4 درصد وزنی،هیدروژن جذب کنند. فولرین ها می توانند با جذب مولکول های هیدروژن درون ساختار مولکولی خود و یا با ایجاد هیدرید فولرین و یا با تغییر نانوساختار آن به ظرفیت جذب بالایی برسند