بررسی مضامین عرفانی در شعر دفاع مقدس

از ویژگیی شاخص ادبیات ایرانی این است که غنی از مفاهیم و مضامین عرفانی است. این مضامین، جزء جداییپذیر ادبیات منظوم و منثور ماست و پیوندی گسترده با شعر فارسی دارد.آطور که بخش عظیمی از ادبیات منظوم ما را سرودهیی تشکیل دهد که در برگیرنده مفاهیم و مضامین عرفانی باشند. در دوره معاصر، یکی از حوادثی که بر زبان و محتوای شعر فارسی اثرگذاشت، جنگ ایران و عراق در شهریور 1359، بود. شاعران متعهد این سرزمین، تمام هنر و استعداد خدادادیشان را در تصویرکشیدن حماآفرینیی این دوره به عرصه تماشاگذاشتند و با تلاش آنان، شعری ایجادشد که به «شعر دفاع س»، معروف است. این شعر، مضامین و محتواهای گوناگونی را در بر گیرد. یکی از مضامین آن، مضامین عرفانی است و از ابعاد مهم این اشعار باشد. این پژوهش، به بررسی و تحلیل مضامین عرفانی مختلف در شعر شاعران دفاع مقدس پردازد. در نهایت، اثبات گردد که شاعران دفاع مقدس از اصطلاحات و مضامین عرفانی گوناگونی در اشعارشان بهرهگیرند.