مطالعه و بررسی پارامترهای موثر بر فرآیند جذب رطوبت در کاه گندم

کاه غلات به عنوان خوراک دام از ارزش غذایی کمی برخوردار است که می توان از طریق عمل آوری با اوره ارزش غذایی آن را بهبود بخشید. غنی سازی با اوره شامل خیساندن کاه با محلول اوره و رساندن رطوبت به حدود 30% تا 50% است. باتوجه به هزینه زیاد و سختی انجام درست کار در شیوه رایج، مکانیزه کردن این فرایند ضروری می نماید. این فرایند را می توان با نصب یک سیستم پاشش محلول اوره بر روی بسته بندهای مکعبی کوچک، عملی نمود. در این حالت همزمان با عملیات برداشت کاه غلات از مزارع، غنی سازی نیز صورت می گیرد. برای طراحی مطلوب این سیستم، دانستن خواص جذب رطوبت در کاه ضروری است که در این تحقیق به آن پرداخته شده است. فرآیند جذب رطوبت در کاه به صورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار مطالعه شد. در این آزمایشات اثرات تراکم کاه (5، 50، 85 و 120 کیلوگرم بر متر مکعب)، دبی پاشش (400، 600 و 800 گرم بر دقیقه) و نوع نازل (مخروطی و تی جت)، بر مقادیر رطوبت پیش از زهاب، رطوبت اشباع (کل)، رطوبت نهایی و مقدار زهاب مطالعه شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تراکم، دبی و نوع نازل تاثیر معنی داری بر کلیه صفات اندازه گیری شده داشتند. با افزایش تراکم کاه میزان رطوبت نگهداری شده (رطوبت نهایی و اشباع)، کاهش و با افزایش دبی این مقدار افزایش یافت. از میان تیمار های مختلف، تیمار با تراکم 5 کیلوگرم بر متر مکعب و دبی 800 گرم بر دقیقه با نازل تی جت به دلیل نگهداری بیشتر رطوبت و زهاب کمتر، به عنوان تیمار برتر برای عمل آوری مکانیزه کاه انتخاب گردید.