ارزیابی پذیرش بانکداری اینترنتی بر اساس مدل توسعه یافته DTPB

پذیرش فناوری توسط گروه های هدف یکی از محورهای مهم پژوهشی سال های گذشته در حوزه ی مطالعات فناوری اطلاعات بوده است. در اغلب این پژوهش ها نگرش، هنجار ذهنی و کنترل رفتاری درک شده به عنوان عوامل تعیین کننده ی پذیرش فناوری های مختلف شناخته شده است. با وجود این، به نظر می رسد که در محیط مجازی، عوامل مذکور به طور کامل نمی توانند رفتار کاربران را توضیح دهند. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق سعی شده است بر اساس تئوری تجزیه شده رفتار برنامه ریزی شده، و اضافه کردن سازه ی اعتماد به آن با هدف توسعه ی الگوی مورد نظر، فرضیه های تحقیق طراحی و با تاکید بر پذیرش بانکداری اینترنتی از سوی مشتریان بانک ملی ایران در شهر تهران به آزمون گذارده شود. نتایج تحلیل های آماری این تحقیق با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری لیزرل نشان می دهد که نگرش، هنجار ذهنی، کنترل رفتاری درک شده و اعتماد عوامل اصلی مؤثر بر قصد استفاده ی مشتریان از خدمات بانکداری اینترنتی است و سازه ی اضافه شده ی اعتماد، واریانس اضافی در قصد رفتاری را توضیح می دهد.