اثر فرایند خشک کردن پاششی و پیونددهنده سیلیس در بهبود استحکام فرسایشی کاتالیزگرهای هم رسوبی آهن در سنتز فیشر- تروپش

استحکام مکانیکی یکی از مشخصه های فنی کاتالیزگرهای هتروژن (ناهمگن) است که به شدت تحت تاثیر روش سنتز و شکل دهی آن قرار دارد. یکی از مشکلات عمده ای که در هنگام استفاده از کاتالیزگرهای آهن در فرایند فیشر- تروپش وجود دارد، فرسایش شدید آنها در راکتور است. در این مقاله در ابتدا به بررسی عوامل موثر در میزان فرسایش کاتالیزورها، خصوصا کاتالیزگرهای فیشر- تروپش آهن در راکتورهای دوغابی پرداخته شده است. سپس اثر استفاده از روش خشک کردن پاششی به همراه پیوند دهنده سیلیس در بهبود استحکام فرسایشی کاتالیزگرهای هم رسوبی آهن نشان داده شده است. نتایج مطالعه فوق بیان می کنند که در مورد این کاتالیزگرهای با استفاده از روش خشک کردن پاششی، تحت شرایط عملیاتی بهینه، امکان تولید گرانولهای کروی با چگالی مناسب و در نتیجه مقاومت مکانیکی بالاتر وجود دارد. به علاوه افزودن مقدار مناسبی از پیوند دهنده سیلیس می تواند منجر به افزایش استحکام فرسایشی این کاتالیزگرهای گردد.