مقایسه تاثیر شیاف واژینال لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با قرص واژینال مترونیدازول در تنظیم PH واژن مبتلایان به واژینوز باکتریال

واژینوزباکتریال با افزایش PH واژن از وضعیت سالم اسیدی به بیشتر از 5/4 مشخص می شود. تغییر به علت رشد بیش از حد باکتری های غیرهوازی و کاهش لاکتوباسیل های مولد اسیدلاکتیک بوجود می آید. بنابراین، نوعی ازهم گسیختگی اکوسیستم طبیعی واژن ایجاد می شود. مقاومت به آنتی بیوتیک ها سبب افزایش علاقه به درمان های غیردارویی شده است. دو روش غیرآنتی بیوتیکی درمان واژینوزباکتریال عبارتند از درمان های پروبیوتیکی و اصلاح با درمان های اسیدی مانند ژل بافر. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر شیاف واژینال لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با قرص واژینال مترونیدازول در تنظیم PH واژن مبتلایان به واژینوز باکتریال می باشد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی ودوسوکور بود که در مراکزدرمانی سرپایی عمومی و خصوصی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1387 انجام شد.از تعداد300 بیمار،40 بیمار مبتلا به واژینوزباکتریال طبق معیارهای Amsel تشخیص داده شدند و بصورت تصادفی 20 بیمار درگروه شیاف لاکتوباسیل و20 بیمار در گروه قرص واژینال مترونیدازول قرار گرفتند. مدت مصرف داروها، 7 شب تعیین شد.
نتایج قابل توجهی بین گروه قرص واژینال مترونیدازول و گروه شیاف لاکتوباسیل در کاهش PHواژن وجود نداشت (118/0 p=). با وجود این میانگین اختلاف PH واژن در گروه مترونیدازول قبل و بعد از مداخله 17/1 + 12/1 (001/0 > P) و در گروه لاکتوباسیل 76/0+ 62/1 (001/0 > P) بود.
بحث و مطالعه نشان داد که آزمایش روتین PH می تواند تشخیص مبتلایان به واژینوز باکتریال را افزایش دهد و متعاقب آن توسط روش های آزمایشگاهی نیز تائید گردد و شیاف واژینال لاکتوباسیل در مقایسه با قرص واژینال مترونیدازول در کاهش PH واژن موثرتر است.