گاردنرلا واژینالیس و عوامل خطرساز و یافته های بالینی آنها در زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی تبریز، 1383

واژینوز باکتریال ناشی از گاردنرلاواژینالیس که شایعترین نوع واژینیت در سنین باروری است، موجب عوارض و مشکلات متعددی در افراد مبتلا می شود. پیامدهای اجتماعی، اقتصادی، روانی و جنسی بالای عفونتهای تناسلی، وفور مراجعات و عدم اطلاع دقیق از شیوع این عفونتها موجب گردید انجام تحقیقی تحت عنوان فوق ضروری به نظر برسد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، هزار نفر از زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی تبریز بطور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای مربوط به مشخصات فردی- اجتماعی و باروری، نشانه های فعلی، قبلی و سابقه درمان، نشانه ها، بهداشت عمومی و مقاربت، مشاهدات پژوهشگر و نتایج بررسی های آزمایشگاهی و کشت بود. سه نمونه از ترشحات واژن و سرویکس جهت مشاهده مستقیم میکروسکپی، رنگ آمیزی گرم و کشت برداشته شد. از معیار Amsel برای تشخیص ابتلا به واژینوز باکتریال استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله آمار توصیفی (نسبتها، درصدها و جداول توزیع فراوانی) و آزمونهای مجذور کای آزمون دقیق فیشر، t مستقل و رگرسیون لوجستیک در نرم افزار Ver 11/5 SPSS انجام شد.
شیوع واژینوز باکتریال ناشی از گاردنرلاواژینالیس، 2/9 درصد بدست آمد. واژینوز باکتریال با مشخصات فردی- اجتماعی رابطه نداشت ولی تعداد زایمان، تعداد زایمان طبیعی، تعداد سقط(منفی)، مدت مصرف آنتی بیوتیک (منفی)، استفاده از IUD، نحوه رعایت بهداشت فردی و مقاربت جزو عوامل خطر این بیماری بودند. در ضمن ابتلا به واژینوز باکتریال با سوزش هنگام نزدیکی (رابطه منفی)، رنگ، بو، ظاهر و pH ترشحات واژن، نتیجه کشت گاردنرلاواژینالیس، وجود Clue Cell و نتیجه تست Whiff رابطه معنی دار داشت. pH واژن، بهداشت مقاربت، تعداد کل زایمان، زایمان طبیعی، تعداد سقط تحصیلات زن و شغل همسر از عوامل پیشگویی کننده ابتلا به واژینوز بودند.
یافته های پژوهش نشان داد که تشخیص و شروع درمان با توجه صرف به نشانه ها صحیح نیست و انجام آزمایشها تشخیصی ضمن مشاهده و معاینه روتین زنان توصیه می گردد.