سن یائسگی و عوامل مرتبط با آن در زنان یائسه شهر تبریز، 1383

یائسگی که همان توقف دائمی قاعدگی پس از توقف عملکرد تخمدان است، در زندگی یک زن حادثه ای مهم به شمار می رود. امروزه می توان انتظار داشت که زنان یائسه سالهای بیشتری را زنده بمانند و بسیاری از آنان تا 80 سالگی یا بیشتر زندگی کنند. بنابراین سلامتی زنان در سالهای پس از یائسگی همانند قبل از آن از اهمیت بسزائی برخوردار است. در دوران پس از یائسگی بروز بیماری هایی همانند استئوپروز و بیماری های قلبی عروقی افزایش پیدا می کند. به همین دلیل دانستن عوامل مرتبط با سن یائسگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا این مطالعه سن یائسگی و عوامل مرتبط با آن را در زنان شهر تبریز بررسی می کند.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد که در آن 400 نفر از زنان یائسه که دارای مشخصات واحدهای مورد پژوهش بودند به طور خوشه ایدر شهر تبریز انتخاب شدند. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش (سبک زندگی، سابقه مامایی- پزشکی، نوع روش ضدبارداری) جمع آوری شده و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار win/spss11 و آمار توصیفی و آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.
میانگین سن یائسگی در کل جمعیت مورد مطالعه 94/4 + 63/47 سال به دست آمد. آنالیز آماری رگرسیون نشان داد که ارتباط بین سیده بودن، استفاده از روش های ضدبارداری هورمونی، توبکتومی، سن قاعدگی، تعداد زایمان، منظم یا نامنظم بودن دوره های قاعدگی و سابقه بیماری های مزمن با سن یائسگی معنی دار نبود. در حالیکه ارتباط بین سن یائسگی مادر با سن یائسگی از نظر آماری معنی دار بود (001/0 P<). یافته مهم دیگر این پژوهش چنین بود که BMI با سن یائسگی ارتباط معنی داری دارد(03/0 P=).
با توجه به نتایج این پژوهش سن متوسط یائسگی در شهر تبریز نسبت به آمارهای بین المللی کمتر می باشد و سن یائسگی مادر و BMI با سن یائسگی ارتباط معنی دار دارد.