عقلانیت و استدلال؛ گفتگو میان نسل ها و زنان و مردان

این مقاله کوششی است برای نقد عام گرایی در مبانی معرفت شناختی علوم اجتماعی و کاربرد مفهوم عقلانیت در دوران مدرنیته، به گونه ای که این نقد به بازسازی این مبانی در فرآیند فهم استدلال و تولید دانش توسط نسل ها، جنسیت ها و... کمک کند. کاربرد مفهوم عقلانیت به معنای پوزیتیویستی و عام گرایانه اش موجب نادیده انگاشتن خصلت های عقلانی و منحصر به فرد گروه های اجتماعی متفاوت بویژه زنان شده است و همین غفلت امروز به بن بستهای علم اجتماعی دامن زده است. تغییر معنای عام گرایانه عقلانیت و جایگزینی آن با مفهومی که تکثرگرایی را محور قرار می دهد، این امکان را فراهم می کند که تلاش های پست مدرنیست ها در متکثر دانستن فهم نسلها و زنان و مردان تلاشی مشروع قلمداد شود.