بررسی اثر ترکیبی متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوئن در موش

استفاده از کورتیکواستروئید و آنتی هیستامین درکاهش چسبندگی مؤثر بوده است. هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر ترکیبی متیل پردنیزولون وکلماستین در جلوگیری ازتشکیل چسبندگی پریتوئن در موش می باشد.
در این مطالعه 40 موش مذکر در دو گروه بیست تایی به صورت تصادفی تقسیم شدند. پس از بی هوش کردن این موش ها جدار شکم باز شده و 10 برش طولی تقریبا 1 سانتیمتر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست در دیواره قدامی داده شده و سپس قطعه ای از پریتوئن نیز به ابعاد 2×2 سانتیمتر مربع از سطح قدامی دیواره چپ شکم برداشته شد. در گروه مورد کلماستین با دوز μg/kg50 و متیل پردنیزولون با دوز mg/kg 40 داخل پریتوئن تزریق شد و در گروه شاهد به همین میزان نرمال سالین تزریق شد. پس از 20 روز موش ها تحت لاپاراتومی مجدد قرار گرفتند و وجود چسبندگی، تعداد باندهای چسبنده و درجه چسبندگی بر اساس مشاهده مستقیم، در هر گروه مشخص شد. نتایج با آزمون مان ویتنی و آزمون دقیق فیشر آنالیز شد.