مقایسه ارزش تشخیصی آزمون غلتیدن و میزان هماتوکریت سرم در تشخیص زودرس پره اکلامپسی

شایع ترین عارضه طبی بارداری و یکی ازسه علت مرگ زنان باردار، پره اکلامپسی است. شناسایی آزمونی که به تشخیص زودرس این عارضه کمک کند مهم است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه ارزش تشخیصی آزمون غلتیدن و میزان هماتوکریت سرم در تشخیص زودرس پره اکلامپسی انجام گرفت. این پژوهش تجربی از نوع تشخیصی بر روی660 زن باردار 28-24 هفته مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان تامین اجتماعی به شکل تصادفی طبقه ای انجام شد. روش گردآوری اطلاعات شامل مشاهده و معاینه و ابزارگردآوری شامل فرم اطلاعاتی، دستگاه فشارسنج جیوه ای و گوشی پزشکی بود. هماتوکریت تمام مادران درآزمایشگاه بیمارستان، توسط دستگاه سانتریفوژسیسکمس انجام شد. دقت و صحت نتایج، به وسیله روش میکروهماتوکریت که توسط کمیته بین المللی استانداردسازی هماتولوژی به عنوان روش مرجع معرفی شده است تایید و کنترل شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSSو با استفاده از آزمون های کای دو و مک نمار انجام شد.
میزان هماتوکریت سرم 28-24 هفته در زنان مبتلا و غیرمبتلا به پره اکلامپسی، تفاوت معنادار آماری داشت (01/0>p). آزمون غلتیدن نیز در هفته 32-28 در دو گروه، تفاوت معنادار آماری نشان داد (01/0>p). تست هماتوکریت دارای حساسیت 6/58، ویژگی 9/88، ارزش پیشگویی مثبت 7/33 و ارزش پیشگویی منفی 7/95 درصد بود. آزمون غلتیدن دارای حساسیت 8/63، ویژگی 7/91، ارزش پیشگویی مثبت 5/42 و ارزش پیشگویی منفی 3/96 درصد بود. آزمون مک نمار تطابق 80 درصد بین این دو تست در تشخیص زودرس پره اکلامپسی را نشان داد.
ارزش تشخیصی آزمون غلتیدن و میزان هماتوکریت سرم در تشخیص زودرس پره اکلامپسی همسان بود. توصیه می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.