اساس ژنتیکی اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری که سابقا دیس لکسیا نام داشت، یکی از شایع ترین ناهنجاری های عصبی-رفتاری در بین کودکان در سن مدرسه است. فراوانی اختلالات یادگیری بین 5 تا 12 درصد متغیر است. مهم ترین مشکل افراد مبتلا ناتوانی در یادگیری مهارت خواندن و نوشتن است. تاکنون دست کم 9 جایگاه ژنی (DYX1-9) برای اختلالات یادگیری شناسایی شده است و ژن های متعددی به عنوان مسؤول بروز اختلال در نظر گرفته شده اند. مهم ترین این ژن ها شامل DCDC2، KIAA0319، DYX1C1 و ROBO1 است. محصولات این ژن ها علی رغم تفاوت در ساختار، همگی در فرایندهای مربوط به تکامل مغز، مانند مهاجرت نورونی و هدایت اکسونی نقش دارند و موجب ایجاد ناهنجاری در تکامل مغز افراد مبتلا می شوند. در این مقاله به طور مختصر مسیرهای ژنتیکی این اختلال مرور می شود.