بررسی امکان انتقال فلزهای سنگین به منابع آبی از پسماند های سد باطله کارخانه فرآوری سرب و روی لکان

پسماندهای خطرناک یکی از مسایل مهم زیست محیطی فرآوری مواد معدنی است که در کشور ما به دلیل عدم معرفی آن ها و عدم تعیین استانداردهای لازم در مورد نحوه دفن و یا تصفیه و خنثی سازی آن ها کم تر مورد توجه قرار گرفته است. این پسماندها و باطله های تولید شده کارخانه های فرآوری مواد معدنی که حاوی فلزهای سنگین هستند با ایجاد مکانیسم هایی با مواد متفاوت به منابع آبی و خاکی منتقل شده و اثرهای زیان بار زیست محیطی را سبب می شوند. از پارامترهای موثر در میزان حلالیت فلزهای سنگین و انتقال آن ها به محیط زیست؛ pH، دما، نسبت مایع به جامد و زمان در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند. در این مقاله به شناسایی و بررسی رفتار و میزان حلالیت فلزهای سنگین از پسماند های کارخانه فرآوری سرب و روی لکان در آزمایش های لیچینگ مخزنی پرداخته شده است که طی آن مقدارهای pH، دما، نسبت مایع به جامد و زمان که در 5 سطح مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت بیشترین درصد حلالیت برای خاک سد باطله تحت شرایط 5=pH، دمای 25 درجه سانتی گراد، نسبت مایع به جامد 1:10 و زمان 1 ساعت حاصل شد که نشان دهنده بحرانی ترین شرایط در میزان حلالیت فلزهای سنگین پسماندهای این کارخانه و انتقال آن ها به منابع آبی و خاکی است و هم چنین با استفاده از نرم افزار SPSS15 به بررسی تاثیر هر یک از عامل ها روی درصد حلالیت پرداخته شد که در نهایت برای عنصرهای روی و نیکل، عامل زمان و برای عنصرهای کبالت، کادمیم و سرب عامل pH بیشترین تاثیر را روی درصد حلالیت دارا بودند.