مطالعه بافت و فازهای مختلف کانی های تشکیل دهنده بوکسیت کانسار جاجرم خراسان شمالی، شمال شرق ایران

کانسار بوکسیت جاجرم به طول 16 کیلومتر با جهت شرقی- غربی بر روی سطوح کارستی سازند دولومیتی الیکا رخنمون دارد. در این مقاله به منظور آگاهی از اندازه ذرات، شرایط تشکیل، درجه تبلور، تخلخل، توزیع عناصر تشکیل دهنده و نیز کانه آرایی، ویژگی های بافت و فازهای تشکیل دهنده بوکسیت جاجرم مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات انجام شده بوکسیت جاجرم از نوع دیاسپوریک بوده و مهمترین کانی همراه آن کائولین، هماتیت و آناتاز است. بهترین نوع بوکسیت، بوکسیتهایی با سختی بالا با50% < Al2O3. و 9%> SiO2 است. به طورکلی در نمونه هایی که درصد اکسید آلومینیوم در آنها بیش از 58% است، 39/54 درصد آن در ساختار دیاسپور، 16/3 درصد در ساختار کائولین، و 94/0 درصد در ساختار توپاز جای دارد. از مجموع 78/5 درصد اکسید سیلیسیم 72/3 % در ساختار کائولین و 5/1% به صورت کوارتز و باقیمانده در ساختار توپاز جای گرفته است. بافت غالب بوکسیت جاجرم پلیتومورفیک، اندازه دانه های دیاسپور کوچکتر از 10 میکرون و سیلیکاتها به صورت توده های بسیار نازک و ضخامت کمتر از 1/0 میکرون هستند. یکسان بودن سختی سیمان ماتریکس زمینه با سختی دانه های ریزبلور دیاسپور و مشخص نبودن حاشیه بلورها از ماتریکس امکان کانه آرایی را ناممکن ساخته است. بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که فقط به روش آب رفتاری می توان مقداری بر کیفیت بوکسیت افزود.