ارزیابی روش های مختلف سنجش از دور برای پایش تغییرات کاربری اراضی (مطالعه موردی حوزه دره شهر- استان ایلام).

در حال حاضر، تغییرات بدون برنامه کاربری اراضی، به یک مشکل عمده تبدیل گردیده است. بیشتر تغییرات کاربری اراضی، بدون برنامه-ریزی روشن و منطقی با توجه اندک به اثرات زیست محیطی آنها صورت می-گیرد. از آنجا که تغییرات در کاربری اراضی در سطوح وسیع و گسترده صورت می گیرد، بنابراین تکنولوژی سنجش از راه دور ابزاری ضروری و با ارزش جهت پایش تغییرات می باشد. در این مطالعه پس از اعمال تصحیحات هندسی و رادیومتریک بر روی تصاویر لندست(TM) سال 1988 و لندست(ETM+) سال 2001، از پنج روش پایش تغییر شامل، رگرسیون تصویر، تفاضل NDVI، تجزیه مولفه های اصلی، تبدیل تسلدکپ و روش مقایسه پس از طبقه بندی در حوزه دره شهر استان ایلام با مساحت 80470 هکتار استفاده شده است. در همه این روش ها پس از استانداردسازی نقشه ها، جهت تغییرات مشخص شده است. در این مطالعه براساس نتایج حاصل از روش مقایسه پس از طبقه بندی و محاسبه ضریب کاپا دقت روش های دیگر بررسی شده است. براساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که بعد از روش مقایسه پس از طبقه بندی، روش تفاضل NDVI و تفاضل PC2 به ترتیب با ضریب کاپای 667/0 و 659/0 بیشترین دقت را در پایش تغییرات کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه داشته-اند. با وجود این روش های پایش تغییر متفاوت ویژگی های خود را داشته و هیچ روشی به تنهایی مناسب و قابل استفاده برای تمام موارد نمی باشد. بنابراین در عمل بهتر است چندین روش پایش تغییر مورد استفاده قرار گیرد و در مرحله بعد نتایج آنها مقایسه شده و بهترین روش از طریق ارزیابی کیفی یا کمی تعیین گردد.