جداسازی گوگرد از نفت خام سنگین میدان سروش با استفاده از روش زیستی

احتراق سوختهای حاوی گوگرد منجر به تشکیل آلاینده های هوا نظیر دی اکسید گوگرد و ایجاد بارانهای اسیدی می شود. از آنجایی که جداسازی گوگرد ازکلیه ترکیبات سولفوردار موجود در سوختهای هیدروکربنی، با استفاده از روش های مرسوم کنونی (نظیر سولفورزدایی با استفاده از هیدروژن) امکان پذیر نمی باشد چندین سال است که استفاده از روش های زیستی جهت نیل به این هدف مطرح شده و مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است. در مقاله حاضر، عوامل مهم در جداسازی میکروارگانیسم های گوگردزدا از نفت سنگین تشریح شده است. با مد نظر قرار دادن عوامل مذکور، سه میکروارگانیسم گوگردزدا جدا شده اند که عبارتند از باکتری ترموفیل BS1، باکتری مزوفیل MS1-1 و قارچ WS4 که جنس آن Stachybotrys sp. است. این سه میکروارگانیسم قادر هستند گوگرد نفت میدان سروش را به ترتیب با راندمان 82% در 6 روز، 76% در 6 روز و 76% در 3 روز جدا نمایند و یا به عبارت دیگر، گوگردزدایی کنند. این سه میکروارگانیسم می توانند به طور همزمان، گوگردزدایی و نیتروژن زدایی از نفت خام سنگین میدان سروش را به روش انتخابی انجام دهند. تحقیق بر روی جداسازی زیستی گوگرد از نفت خام سنگین، توسط شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) برای اولین بار در دنیا پایه گذاری شده است.