بررسی تاثیر افزودنی های اکسیژن دار و نیتروژن دار بر روی خصوصیات فیزیکی- شیمیایی و آلاینده های سوخت دیزلی

در این مقاله تاثیر افزودنی ها بر روی دانسیته، ویسکوزیته، عدد ستان، نقطه اشتعال، دمای جوش، فراریت و تقطیر بررسی شده است. یک افزودنی می تواند هم به صورت یک پایدارکننده ترکیب و هم به صورت یک بهبود دهنده ی احتراق به کار برده شود که بدین وسیله می-توان خواص سوخت (مخصوصا عدد ستان) را به منظور بهبود فرایند احتراق بالا برد. فرمول بندی های جدیدی که برای سوخت پیشنهاد شده است، شامل 2 و 5 درصد حجمی افزودنی (نیترو متان، نیترو اتان، 2- متوکسی اتیل اتر) در مخلوط اتانول- افزودنی و 5، 5/7 و 10 درصد حجمی از این ترکیب در سوخت دیزل است که این ترکیبات بر روی یک موتور دیزل MB-OM 457 LA آزمون شده اند. در این پروژه انواع گازها و دوده ی خروجی از این موتور آنالیز شده و تغییرات آن بررسی شده است. نتایج نشان داد که تشکیل دوده می-تواند به اندازه ی 50، 30 و 27 درصد به ترتیب با فرمول بندی های E-MX5-10،E-NM5-10 و E-NE5-10 کاهش یابد.