سطح سلامت دندانی و نیاز به درمان های دندانپزشکی در مبتلایان به تالاسمی ماژور

بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور با توجه به شرایط خاص سلامتی به مراقبت های دندانپزشکی بیشتری نیاز دارند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سلامت دندانی و سپس ارزیابی نیازهای درمانی این بیماران در شهر زاهدان در سال 88 بود.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 75 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور(42 پسر و 33 دختر با میانگین سنی24/6 ± 79/10 سال) به روش پی در پی از مرکز دندانپزشکی اجتماعی و 75 نفر به عنوان گروه شاهد از همراهان افراد مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی زاهدان انتخاب شدند. گروه شاهد از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان سازی شدند. متغیرهای مورد مطالعه سطح تحصیلات بیمار و والدین آن ها، وضعیت پوسیدگی و نیاز به درمان های دندانپزشکی بود. هم چنین تحلیل آماری با استفاده از آزمون 2 χ و t انجام شد.
در افراد مبتلا به تالاسمی، میانگین تعداد دندان های پوسیده و از دست رفته (24/2= d، 13/0= m، 49/2= D، 52/0= M) نسبت به گروه کنترل (13/2= d، 05/0= m، 97/0= D، 35/0= M) افزایش نشان داد. در بررسی نیازهای درمانی در بیماران مبتلا به تالاسمی، بیشترین نیاز درمانی مربوط به درمان پالپ و در گروه کنترل ترمیم دندان بود.
با توجه به شیوع بالای پوسیدگی دندان در مبتلایان به تالاسمی ماژور، اقدامات پیشگیری، آموزش بهداشت و درمان های دندانپزشکی جهت این افراد مورد نیاز می باشد.