بررسی توانایی آنتاگونیستی گونه هایی از تریکودرما روی عامل بیماری پوسیدگی سفید ساقه کلزا

در این پژوهش تاثیر دو گونه مایکوپارازیت که یک جدایه Trichoderma virens و 3 جدایهT. harzianum (T99، 110، 112) روی قارچ Sclerotinia sclerotiorum عامل بیماری پوسیدگی سفید کلزا در شرایط آزمایشگاه بررسی گردید. به این منظور مکانیسم های مایکوپارازیتیسم، میزان رقابت رشد ریسه ها، قدرت استقرار یا رشد قارچ، تاثیر ترشحات فرار و غیرفرار جدایه های بالا روی قارچ S. sclerotiorum آزمایش شد. نتایج بررسی های آنتی بیوزیس نشان داد که این جدایه ها دارای فعالیت آنتی بیوزیس و هیپرپارازیتیسم هستند. T. virens از نظر میزان رقابت رشد و استقرار بهتر از سه جدایه گونه T. harzianum شامل T110-T112 و T99 عمل کرد و پس از 10-7 روز توانست بیش از 50 درصد سطح پرگنه قارچ عامل بیماری زا را بپوشاند. جدایه T. harzianum RN 120 از گرگان توانست رشد ریسه های قارچ عامل بیماری زا را به میزان 5/71-60 درصد در محیط کشت کاهش دهد. در آزمایش تاثیر ترکیبات فرار جدایه T. virens با حدود 55-40 درصد جلوگیری از رشد S. sclerotiorum دارای تاثیر بالایی بود، همچنین با تولید ترشحات مایع خارج سلولی سبب جلوگیری از جوانه زنی اسکلروت نیز گردید. بررسی میکروسکوپی نشان داد که T. virensو T. harzianum می توانند از طریق ریسه های باریک، پیچش فنری دور ریسه عامل بیماری زا و تشکیل اپریسوریوم (سوزن رخنه) به داخل ریسه قارچ S. sclerotiorum نفوذ و آن را پارازیته نماید. در میان جدایه های تریکودرما آزمایش شده برای اولین بار مشخص شد که جدایه T. harzianum RN 120 جدا شده از مزارع گرگان می تواند اسکلروت های قارچ عامل بیماری زا S. sclerotiorum را نابود نماید.