راهبرد انرژی بوش- چنی، سلطه بر نفت جهان

در اوایل سال 2001، مبارزه با تروریسم، مهار گسترش سلاحهای کشتار جمعی یا هیچ یک از اهدافی که پس از حمله به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون در یازده سپتامبر سال 2001 اعلام شد، از اولویتهای جرج بوش در سیاست خارجی نبود بلکه هدف او افزایش عرضه نفت خام سایر کشورهای تولیدکننده به بازار ایالت متحده بود. در ماه های پیش از ریاست جمهوری بوش، ایالت متحده با کمبود نفت و گاز طبیعی در بسیاری از مناطق و خاموشی های برق در کالیفرنیا روبرو بود. واردات نفت برای اولین بار به بیش از 50 درصد کل مصرف رسید و نگرانی ها درباره امنیت عرضه انرژی کشور افزایش یافت. بوش اعلام کرد پرداختن به بحران انرژی کشور مهم ترین وظیفه رئیس جمهور است. او و مشاورانش عرضه نفت را برای بقا و سودآوری صنایع مهم ایالات متحده ضروری می دانستند زیرا هرگونه کمبود انرژی پیامدهای اقتصادی ناخوشایندی در صنایع خودروسازی، پتروشیمی، بخش حمل و نقل و کشاورزی به دنبال خواهد داشت. به نظر آنها مسئله نفت برای اقتصاد بسیار مهم و اساسی است، چون کل عرضه انرژی ایالات متحده (بیش از هر منبع دیگری) و مهمترین سوخت برای بخش حمل و نقل کشور است. نفت نقش مهمی در حفظ امنیت ملی دارد و سوخت بسیاری از تانکها، هواپیماها، بالگردها و کشتی هایی است که در حقیقت محور اصلی ماشین آلات جنگی آمریکا هستند.