بررسی وضعیت هلیکوباکترپیلوری و ضایعات حنجره در بیماران کاندید لارنگوسکوپی مستقیم و بیوپسی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی طی سال های 1388-1387

مطالعات محدودی در مورد ارتباط هلیکوباکترپیلوری (HP) با بیماری های خوش خیم و بدخیم حنجره انجام شده که نتایج متفاوتی داشته است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت هلیکوباکترپیلوری و ضایعات حنجره در بیماران کاندید لارنگوسکوپی مستقیم و بیوپسی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی طی سال های 1388-1387 انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، بیمارانی که کاندید لارنگوسکوپی مستقیم ضایعات حنجره و بیوپسی آن بودند، بررسی شدند. نمونه های بیوپسی به بخش پاتولوژی و هم زمان به آزمایشگاه مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارسال شدند. جهت تشخیص عفونت با هلیکوباکترپیلوری آزمون PCR (Polymerase Chain Reaction) صورت گرفت.
59 بیمار با سن 3/18±1/46 سال مورد بررسی قرار گرفتند که 27 نفرشان مبتلا به بیماری های بدخیم حنجره و 32 نفر مبتلا به بیماری های خوش خیم حنجره بودند. فراوانی ابتلای بافت ها به HP در موارد بدخیمی (6/29 درصد) بیش از خوش خیمی (6/15 درصد) بود (NS). همراهی بیماری های بدخیم حنجره با جنس مرد، مصرف اتانول، مصرف سیگار و مصرف اپیوئید (تریاک) مشاهده شد. HP بیشتر در TVC، خلف و سمت راست کشف شد. از موارد HP مثبت، 35 درصد سابقه ریفلاکس معده به مری نداشتند.
عفونت موضعی با هلیکوباکتر پیلوری (HP) نقشی در ایجاد بدخیمی های حنجره در مقایسه با موارد خوش خیم ندارد، هر چند که فراوانی ابتلای بافت های بیوپسی شده به HP در موارد بدخیمی (6/29 درصد) بیش از خوش خیمی (6/15 درصد) بود.