بررسی عوامل موثر بر توسعه دانشگاه مجازی و وضعیت آینده آن در ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه دانشگاه مجازی در کشور و نیز تعیین وضعیت آینده آن انجام شده است. برای تحقق این هدف، از یکی از روش های معتبر مدیریت راهبردی به نام «ماتریس سوات»[1] استفاده شده است. در این تحقیق، سعی شده است، به ارزیابی پدیده نوین و با اهمیت دانشگاه مجازی در کشور از طریق شناخت عوامل داخلی و خارجی موثر بر توسعه دانشگاه مجازی پرداخته شود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دست اندرکاران و صاحب نظران عرصه یادگیری الکترونیکی و دانشگاه مجازی در سراسر کشور است. نمونه آماری این پژوهش را 38 نفر از خبرگان حوزه مذکور تشکیل داده اند. روش پژوهش، از نوع توصیفی پیمایشی است که با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. در مجموع، نتایج حکایت از آن دارد که هر یک از چهار فرضیه اصلی بیانگر نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای موجود در کشور در راستای توسعه دانشگاه مجازی و تعیین وضعیت آینده این نوع دانشگاه در کشور است.