بررسی اثر حفاظتی عفونت هلیکوباکتر پیلوری بر سرطان سلول سنگفرشی مری

مطالعات گسترده اپیدمیولوژیک نشان می دهد که با کاهش شیوع هلیکوباکترپیلوری بروز آدنوکارسینوم مری در حال افزایش است با این حال مطالعات اندکی در مورد ارتباط این میکروارگانیسم با سرطان سلول سنگفرشی(SCC) انجام شده است. این مطالعه با هدف شناخت ارتباط هلیکوباکترپیلوری با سرطان سلول سنگفرشی مری در ارومیه و در مدت 30 ماه در سال های 85 تا 87 انجام شد.
در این مطالعه موردی شاهدی تعداد 161بیمار مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی مری مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل با روش همسان سازی جفتی انتخاب شدند.
آزمایش سرولوژی به روش ELISA و با استفاده از کیت Trinity Biptech capita- H.Pylori IgG انجام شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل و OR و CI محاسبه شد.
بیماران مبتلا به سرطان مری میانگین سنی 8/61 سال با انحراف معیار 4/13 سال داشتند. تعداد 68 نفر از بیماران (2/42درصد) مرد و تعداد 93 نفر(8/57درصد) زن بودند. از لحاظ محل آناتومیک تومور، در 31 نفر(2/19 درصد) از بیماران تومور در قسمتهای فوقانی، در 73 نفر(3/45درصد) در قسمت های میانی و در 57 نفر(4/35درصد) در قسمت های تحتانی مری یافت شد. عفونت با هلیکوباکترپیلوری با سرطان سلول سنگفرشی مری با شیوع 8/42 درصد در گروه مورد و 5/62 درصد در گروه شاهد، به طور معناداری رابطه معکوس داشت {(72/0- 28/0) 45/0=OR0001/0=P} بر این اساس چنین نتیجه گیری می شود که هلیکوباکترپیلوری اثر منفی برروی بروز سرطان مری دارد. البته جهت اثبات این موضوع نیاز به طراحی مطالعات با روش بهتر و دقیق تر است. با توجه به این که مواجهه با هلیکوباکترپیلوری شیوع نسبتا بالائی دارد، می توان مطالعات مورد شاهدی و هم مطالعات کوهورت را در این زمینه طراحی نمود.