سرنوشت عدالت در جهان معاصر

عدالت چیست؟ آیا اصولا عدالتی وجود دارد؟ در جهانی که جای قربانی و قاتل عوض شده، قربانیان؛ تروریست نامیده می شوند و کشندگان آنها اجراکننده عدالت، چگونه می توان به اجرای عدالت امیدوار بود؟ اربابان جهان بر چه مبنایی به خود حق می دهند کشورهای دیگر را اشغال کنند و منابع اولیه کشورهای جهان را به یغما برند؟ در جهانی که هر دقیقه، ده میلیون دلار صرف هزینه های نظامی و پلیسی می شود و در همین مدت، پانزده کودک در اثر گرسنگی و ابتلا به امراضی کاملا علاج پذیر جان خود را از دست می دهند، چگونه می توان لاف عدالت زد؟ چرا اجرای عدالت به دست پنج کشور دارای حق وتو افتاده است که خود بزرگ ترین تولیدکننده تسلیحات در جهان هستند؟ نویسنده این مقاله با پرسش هایی از این دست، به کند و کاو در مفاهیم حق و عدالت و عقل سلیم می پردازد و می کوشد راهی دیگر را از میان این بی عدالتی، برای اداره جهان بنمایاند.