بررسی سبک های تدریس اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

سبک های یادگیری و تدریس، رفتارها یا اعمالی هستند که فراگیران و اساتید در تبادل جریان یادگیری نمایش می دهند. شناخت سبک های تدریس و ویژگی های فردی اساتید می توانند در الگوی آموزشی اساتید و بر موفقیت تحصیلی فراگیران آنها تاثیر گذارد. لذا این بررسی با هدف تعیین انواع سبک های تدریس اساتید دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1386طراحی واجرا گردیده است.
این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی تعداد 100 نفر از اعضای هیات علمی دانشکده ها و مراکز آموزشی درمانی دانشگاه و به صورت سرشماری انجام گردید. پس از اجرای مطالعه پایلوت و تعیین روایی و پایایی پرسشنامه تعیین کننده سبک های تدریس گراشا (Grasha)؛ مطالعه اصلی انجام پذیرفت. داده ها پس از جمع آوری و بر اساس دستورالعمل پرسشنامه و با کمک روش های آماری توصیفی توسط نرم افزار SPSS انجام گرفت.
نتایج بررسی نشان داد که کاربرد سبک های تدریس خبره و وکالتی توسط اعضای هیات علمی در حد زیاد و سبک های تدریس آمرانه، فردی و تسهیل کننده در رتبه کاربرد متوسط است. سبک تدریس ترجیحی اعضای هیات علمی با مدرک فوق لیسانس،D Ph و دکترای تخصصی پزشکی؛ سبک های خبره و وکالتی و نمونه های با مدرک لیسانس سبک وکالتی و تسهیل کننده بود. سبک تدریس اولیه اعضای هیات علمی دانشکده پزشکی خبره و وکالتی دانشکده دندانپزشکی سبک وکالتی، دانشکده پرستاری سبک خبره، تسهیل کننده و وکالتی و اعضای هیات علمی بالینی مراکز آموزشی درمانی سبک خبره، آمرانه، تسهیل کننده و وکالتی بود.
با توجه به سبک ارجح اعضای هیات علمی، توجه و استفاده از روش های تدریس تعاملی، سمپوزیوم کلاسی، مطالعه مستقل و تحقیق، روش های بحثی و تشکیل تیم های کاری کوچک جهت تسهیل در یادگیری دانشجویان، پیشنهاد می گردد