بررسی شیوع آنمی فقر آهن بر اساس معیارهای آزمایشگاهی در کودکان

در سال های اول زندگی به دلیل مصرف کم غذاهای غنی از آهن و عدم تامین آهن کافی، آنمی فقر آهن یکی از شایع ترین علل کم خونی در اطفال محسوب می شود. در کودکان دچار اختلال رشد غیر ارگانیک به دلیل دریافت کم غذای کافی، ایجاد آنمی فقر آهن موجب سیکل معیوب در اشتهای کودک و تشدید آنمی می گردد. در شرایط آنمی ابتدا ذخایر آهن بدن کم و سپس سطح سرمی آهن کاهش و درصد اشباع ظرفیت اتصال آهن و مقدار هموگلوبین و حجم متوسط گلبول های قرمز کاهش می یابد.
مطالعه به صورت آینده نگر و تحلیلی بر روی 195 کودک که با توجه به صدک های وزن و قد آن ها بر اساس معیار Gomes دچار اختلال رشد بودند انجام گرفت. اطلاعات لازم از طریق پرسش نامه، انجام معاینه فیزیکی کامل توسط متخصص اطفال، تعیین صدک های قد و وزن و انجام آزمایشات لازم جهت کم خونی و فقر آهن به دست آمد. 15 کودک به دلیل تالاسمی مینور از مطالعه خارج شدند و 180 کودک باقی ماند که میزان هموگلوبین، حجم متوسط گلبول قرمز(MCV) و سطح فریتین سرم آن ها اندازه گیری شد.
یافته های پژوهش: واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه 94 نفر دختر و 86 نفر پسر بودند. محدوده سنی آن ها از 7 ماه الی 10 سالگی بود. 145 نفر(6/80 درصد) کم وزنی خفیف و 27 مورد(15درصد) نوع متوسط و چهار مورد (4/4درصد) نوع شدید داشتند. شیوع آنمی فقر آهن بر اساس اندازه گیری هموگلوبین در نوع کم وزنی خفیف 97 مورد مبتلا(67 درصد)، در نوع متوسط 20 مورد(74درصد) و در نوع شدید 3 مورد(75درصد)، (79/0=P). بر اساس سطح فریتین سرم در کم وزنی خفیف 123 مورد(8/84درصد) کاهش و در متوسط 26 نفر(3/96درصد) و در نوع شدید 3 نفر(75درصد) کاهش نشان داد.(71/0=P) شیوع آنمی فقر آهن بر اساس شاخص MCV در نوع کم وزنی خفیف 58 مورد(40درصد) و در نوع متوسط 13 مورد(48درصد) و در کم وزنی شدید سه مورد(75درصد) میکروسیتیک بود.(000/0=P) با توجه به نتایج آماری به دست آمده ارتباط معنی داری بین اندازه MCV و آنمی وجود داشت و برای تشخیص آنمی فقر آهن اندکس قابل اعتماد تری نسبت به فریتین سرم و میزان هموگلوبین بود.