تشخیص کیست هیداتیک تجربی در گوسفند با بررسی وجود پادگن انگل در سرم و ادرار به روش کواگلوتیناسیون

ارزیابی روش کواگلوتیناسیون در تشخیص هیداتیدوزیس گوسفند با آزمایش سرم و ادرار. نوع مطالعه: مطالعه تجربی. حیوانات: 2 قطعه خرگوش، 3 قلاده سگ و 19 راس کوسفند. کبد و ریه های گوسفند دارای کیست هیداتیک از کشتارگاه اهواز تهیه شد. از مایع کیست هیداتیک سانتریفوژ شده به دو قطعه خرگوش طی دو مرحله تزریق شد. پس از سرم هیپرایمن خرگوشها جمع آوری گردید. پروتواسکولکس های کیست ها پس از تعیین قدرت حیاتی به تعداد 000/15 به هر قلاده سگ خورانده شد. در عرض دو ماه کالبد گشایی سگها انجام شد و از روده باریک کرم های بالغ اکینوکوکوس گرانولوزوس جمع آوری و تخمها باله کردن بندهای بارور آزاد و شمارش شدند. به هر یک از 13 راس گوسفند مورد آزمایش تقریبا حدود 2000 تخم خورانده شد و 6 راس گوسفند دیگر به عنوان شاهد در شرایط کاملا برابر با گوسفندان مورد آزمایش نگهداری شدند. هر هفته از تمام گوسفندان مورد آزمایش و شاهد خونگیری و هر دو هفته یکبار نمونه هاب ادرار تهیه شد. تمام نمونه ها پس از جمع آوری با روش کواگلوتیناسیون مورد آزمایش قرار گرفتند.
با انجام آزمایش کواگلوتیناسیون معلوم شد که حساسیت این آزمایش در مورد سرم گوسفندان آلوده تا 5 هفته صفر و از هفته ششم حدود 23 درصد و در هفته های دوازدهم و سیزدهم 100 درصد و در هفته های بعد به تدریج کاهش می یابد. ویژگی آزمایش 100 درصد بوده است. آزمایش کواگلوتیناسیون در روی ادرار گوسفندان فقط از هفته ششم در مورد برخی نمونه ها مثبت شد و به تدریج افزایش یافت تا آنکه در هفته 12 به 100 درصد رسید. سپس در هفته های بعد روبه کاهش نهاد. ویژگی این آزمایش روی ادرار گوسفندان شاهد نیز درصد بوده است.
چنین به نظر می رسد که زمان ظهور و تشخیص پادگن های کیست هیداتیک در سرم و ادرار کم و بیش یکسان است. گرچه اخذ جواب مثبت ارزش بسیاری دارد دلی نتایج منفی نشانه عدم وجود کیست هیداتیک نمی باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، 1384، دوره 60.ف شماره 3، 218-213