ارزیابی اثرات محیط زیستی توسعه در شمال ایران با مدل تخریب

بدون شک توسعه و تحولات صنعتی امکانات رفاهی بسیاری را در اختیار انسان قرار داده است، ولی مشکلات اجتماعی و زیست محیطی گوناگون نیز به موازات آن برای آدمی فراهم آمده است. غالبا این مشکلات ناشی از خود توسعه و یا تکنولوژی نبوده، بلکه مشکلات زیست محیطی به دنبال عدم توجه به نتایج جانبی و کاربرد نادرست صنعت و تکنولوژی ایجاد شده است. حاشیه جنوبی دریای خزر به دلیل جذابیت اکوسیستم های آن و با توجه به دارا بودن شرایط بسیار مناسب، در طیفی وسیع، تغییرات چشم گیری را در کاربری اراضی (جنگل، مرتع، آب بندان و...) تحت عنوان توسعه در خود داشته است. از آنجا که توسعه عجولانه و بدون ارزیابی دقیق زیست محیطی می تواند اثرات نامطلوبی بر محیط زیست و رفاه انسانهای وابسته به آن داشته باشد، مطالعه حاضر در کرانه های جنوبی دریای خزر با کاربرد مدل تخریب محیط زیست و تعیین میزان آسیب پذیری اکولوژیک با استفاده از روش عینی آسیب پذیری به منظور ارزیابی اثرات توسعه و ارایه مدل صورت پذیرفت. از آنجا که مشکلات بلند مدت زیست محیطی را نمی توان به مدد فنآوری (تکنولوژی) سریعا حل نمود، با درک همبستگی بین حفاظت و توسعه، اهمیت و ضرورت ارزیابی های زیست محیطی به منظور دستیابی به توسعه پایدار یادآور می شود.