مقایسه بقای کوتاه مدت و عوامل مرتبط با آن در میان مبتلایان و غیرمبتلایان به نقص شدید کارکردی بطن چپ به دنبال جراحی پیوند بای پس شریان کرونری

اگرچه پیش اگهی بیماری های پیشرفته ایسکمیک قلب و عروقی خوب نیست، نقش درمانی پیوند بای پس شریان کرونری در بیماران مبتلا به نقص شدید کارکردی بطن چپ مشخص نیست. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه نتایج عمل جراحی و بقای بیماران جراحی شده با توجه به میزان کارکرد بطن چپ و نارسایی آن انجام شد.
این مطالعه هم گروهی گذشته نگر روی 1024 بیمار که از بهمن 1382 تا بهمن 1386 در یکی از بیمارستان های شهر تهران تحت پیوند بای پس شریان کرونری قرار گرفته بودند، انجام شد. بیماران در دو گروه بدون نارسایی بطن چپ و گروه با نارسایی بطن چپ با برون ده قلبی مساوی و یا کمتر از 35% قرار گرفتند. یافته ها با شاخص های آماری توصیفی و آنالیزهای کاپلان- مایر و رگرسیون کاکس به کمک نرم افزار SPSS 17 تحلیل شد.
بقای یک ساله مبتلایان به نقص شدید کارکردی بطن چپ 1/90% و غیرمبتلایان به نقص کارکردی بطن چپ 99% بود که بین دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (083/0=p). نرخ مرگ ومیر بیمارستانی 4/1% بود. سن بالا، نارسایی بطن چپ، نارسایی کلیوی، فشارخون بالا، کلاس عملکردی 3 و 4 NYHA بر بقای یک ساله بیماران موثر بود، ولی تاثیر آن بر بقای دو گروه متفاوت نبود.
پیوند بای پس شریان کرونری در نارسایی بطن چپ و مبتلایان نقص شدید کارکردی می تواند به صورت ایمن انجام شود و با بقای قابل قبول کوتاه مدت همراه است. این اقدام اگرچه عوارض قلبی و مرگ ومیر بالاتری دارد، ولی به نظر می رسد از نظر درمانی دارای منافع بالقوه ای برای بیماران است.