معماری همساز با اقلیم (مطالعه ی موردی: شهر فیض آباد)

شهر فیض آباد با اقلیمی گرم و خشک در نواحی جنوبی استان خراسان رضوی واقع شده که به عنوان الگویی از شهر های منطقه گرم و خشک جهت مطالعات معماری همساز با اقلیم انتخاب شده است. در این تحقیق شرایط اقلیم آسایشی به صورت روزانه توسط توسط شاخص دما فیزیولوژیک ارزیابی شده است. نتایج این شاخص نشان داد که دوره آسایش اقلیمی این شهرکوتاه و محدود به دوره ای 39 روزه است که عمدتا درطی فروردین و مهرماه به وقوع می پیوندد. تضاد شرایط حرارتی در طی سال کاملا آشکار می باشد، به گونه ای که 135 روز از سال در شرایط حساسیت گرمایی گرم و داغ و 74 روز از سال در شرایط سرد و بسیار سرد قرار دارد. هدف از این تحقیق استفاده حداکثری از پتانسیل های محیطی در جهت صرفه جویی مصرف انرژی و بالا بردن کیفیت آسایشی در محیط های مسکونی و سالم سازی محیط زیست می باشد. در همین راستا و با در نظر گرفتن زاویه تابش، جهت تابش خورشیدی، جهت وزش بادهای مفید و مضر و توجه به اهمیت سایه ها در تابستان به ارائه دستور العمل هایی متناسب با شرایط اقلیمی برای این شهر پرداخته شده است. طبق نتایج حاصل مناسب ترین جهت استقرار ساختمان ها در این شهر محدوده ای از 30 درجه جنوب غرب تا 70 درجه جنوب شرق به عنوان جهات قابل قبول می باشد که از آن میان مناسب ترین جهت محدوده جنوب تا زاویه 30 درجه جنوب شرق می باشد. در خصوص جهت یابی صحیح معابر و خیابان ها، جهت شمالی– جنوبی اولویت نخست وجهت شمال غربی– جنوب شرقی اولویت بعدی را داراست که در یک چنین شرایطی حداکثر تطابق را با شرایط اقلیمی دارا خواهد بود.