میزان شیوع چاقی و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان 12-7ساله

امروزه چاقی، یکی از مهم ترین مشکلاتی است که گریبان گیر جوامع مختلف شده است. طی دو، سه دهه‎ی اخیر، میزان شیوع چاقی در بین کودکان در حال افزایش بوده و این روند در کودکان ایرانی نیز قابل مشاهده است. این مطالعه به منظور بررسی شیوع چاقی در دانش آموزان 7 تا 12 ساله شهر سمنان انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی است. تعداد 400 کودک به صورت نمونه گیری تصادفی از دانشآموزان پایه های اول تا پنجم ابتدایی در محدوده سنی 7 تا 12سال و از 20 مدرسه شهر سمنان انتخاب شدند. از نمایه توده بدنی جهت تعیین وضعیت چاقی در کودکان و والدین استفاده گردید. پرسشنامه ای نیز مرتبط با دیگر عوامل مورد بررسی تکمیل شد.
14.3 درصد از کودکان، چاق و 18.8 درصد دارای اضافه وزن بودند. بین جنسیت کودکان و چاقی ارتباط معنی داری وجود داشت، به طوری که در پسران چاقی و در دختران اضافه وزن بیشتر دیده شد. همچنین به ازای هر سال افزایش سن، شانس چاقی 26.1 بیشتر بود. بین چاقی پدر و مادر و فرزندان نیز ارتباط معنی داری دیده شد، به طوری که به ترتیب به ازای هر واحد افزایش در BMI مادر و پدر، شانس چاقی در کودک به ترتیب 1.18 و 1/15 برابر بود. بین چاقی و میزان مصرف غذای آماده‎، میزان تماشای تلویزیون و کار با رایانه، نحوه رفت ‎و‎‎ آمد به مدرسه، رتبه‎ی تولد، بعد خانوار و تحصیلات پدر و مادر ارتباط معنی داری مشاهده نشد. شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان 7 تا 12ساله شهر سمنان قابل ملاحظه است و با میزان چاقی والدین ارتباط دارد. توجه به این امر و افزایش آگاهی خانواده ها نقش مهمی در زمینه بهبود وضعیت خواهد داشت.