تعیین بروز درگیری سیستم اعصاب مرکزی در بدخیمی های دوران کودکی در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر(ع) از سال 1382 تا 1387

برخلاف بزرگسالان درگیری اولیه و متاستاتیک، عارضه ای نادر در تومورهای بدخیم اطفال می باشد. با درگیری CNS روش های درمانی قابل انجام، کمتر شده و پیش آگهی نامطلوب می گردد. وقتی CNS درگیر می شود بایستی روش درمانی ابتدایی مرور شده و درمان مؤثرتری انتخاب شود. بنابراین در این مطالعه میزان بروز درگیری CNS درهر یک از بدخیمی های فوق تعیین و بقای بیماران دراین مرکز گزارش شد.
مطالعه حاضر از نوع مطالعه توصیفی – مقایسه ای(Cross-sectional) می باشد که به صورت گذشته نگر انجام شد. جمعیت مورد مطالعه این پژوهش شامل کودکان مبتلا به تومور بدخیم خارج از CNS که در بخش خون بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر از ابتدای فروردین ماه 1377 تا پایان اسفند 1387 بستری و تحت درمان قرار گرفته بودند. درگیری CNS بر اساس شواهد رادیولوژیک نفوذ به پرده دورا (انجام پونکسیون لومبر وگرفتن مایع مغزی نخاعی)و یا علائم بالینی تشخیص داده می شد.کلیه اطلاعات به دست آمده توسط تست های آماری t-TEST و کای دو مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری در این مطالعه کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.از روش کاپلان مایر برای آنالیز داده های مرتبط با سورویوال(میزان بقاء) استفاده شد. اطلاعات با نرم افزار17 SPSS V. مورد آنالیز قرار گرفت.
درمطالعه انجام شده بر روی 414 بیمار با تشخیص یکی از تومورهای اولیه شامل: لنفوم غیر هوچکین(2 نفر در 46)، لنفوم هوچکین (1 نفر در 75)، نوروبلاستوم(4 نفر در 87)، رابدومیوسارکوم(1 نفر در 58)، استئوسارکوم (1 نفر در36)، رتینوبلاستوم(3 نفر در 63)، بورکیت لنفوما(3 نفر در 33)، رابدوئید تومور کلیه(1 نفر در 1)، ژرم سل تومور تخمدان (1 نفر در15) در مجموع در 17 بیمار (معادل 1/4%) درگیری CNS رخ داده بود. میانگین سنی 4096/4 ±91/8 سال(حداقل=1، حداکثر=19) بود. میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص تومور اولیه 97/5 سال و در زمان درگیری CNS 33/8 سال بود. میانگین فاصله زمانی از زمان تشخیص تومور اولیه تا زمان تعیین درگیری CNS در بیماران 24/29 ماه بود(انحراف معیار=296/34، میانه=8، دامنه=2 تا 120) در 17 بیمار دچار درگیری CNS 9/52% پسر و 1/47% دختر بودند. بیشترین علامت بالینی درگیری CNS در بیماران تشنج(1/47%) و کمترین دردکمر(9/5%) بود. میانه زمان بررسی بیماران برای تعیین بقاء 5/21 ماه بود. بر این اساس Overall survival)بقای کلی) در بیماران 7/50% بود.از سوی دیگرProgression survival (بقای پیشرونده) در بیماران با توجه به میانه زمان بروز درگیری CNS که 18 ماه تعیین شد، حدود 7/64% بود. در کل میانگین بقاء از زمان تشخیص درگیری CNS تا زمان مرگ بیماران 2 ماه بود((انحراف معیار=54919/1، میانه=1، دامنه=1 تا 6)و میانگین بقاء از زمان تشخیص بیماری اولیه تا زمان مرگ بیماران 09/29 ماه بود((انحراف معیار=10970/35، میانه=19، دامنه=3 تا 122). در نهایت مرگ در 11 بیمار (7/64%) رخ داد.
با توجه به نتایج به دست آمده درگیری CNS در تومورهای با منشاء خارج از CNS در کودکان نادر بوده و پیشگویی بروز آن نیز مشکل می باشد