توارث محتوای نسبی آب برگ در گندم نان (Triticum aestivum L.) تحت شرایط دیم

با توجه به کشت گندم در بخش های قابل توجهی از اراضی دیم، شناسایی و انتخاب روش اصلاحی مناسب و استفاده از معیارهای انتخاب صحیح و کاربردی جهت معرفی ارقام مقاوم به خشکی بسیار اهمیت دارد. کارآیی گزینش برای یک صفت، بستگی به میزان وراثت پذیری و نوع عمل ژن های دخیل در کنترل آن دارد. از این رو، جهت بررسی نحوه توارث محتوای نسبی آب برگ در شرایط دیم، در سال 1386 آزمایشی با 50 لاین 2:3F به همراه والدین، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. برآورد اجزای واریانس ژنتیکی و محاسبه وراثت پذیری این صفت با روش تجزیه واریانس نسل ها و امید ریاضی میانگین مربعات منابع تغییر انجام گرفت. نتایج آزمایش مشخص کرد که محتوای نسبی آب برگ، توسط اثرات ژنی افزایشی کنترل شده و دارای وراثت پذیری خصوصی بالایی می باشد. بنابراین می توان بازده ژنتیکی نسبتا بالایی را از گزینش برای این صفت در شرایط دیم انتظار داشت.